Unha actuación inesperada

Todos os MÉRCORES, despois do recreo, imos á biblioteca.

Alí facemos a xestión para devolver o libro anterior e escoller un novo que levar á casa cada semana.

Este mércores tamén o fixemos, uns/has escollen moi rápido o que queren levar, e cubren a ficha de rexistro de préstamos entón, mentres que os/as demáis seguen na procura dun título que lles convenza, poden botar unha ollada a outros contos, descubrir zonas da biblio...

Pero a creatividade é impredecible e nunca sabes cando pode traer un plan perfecto! E iso é o que pasou este mesmo mércores!

Mentres a profe aínda comprobaba as devolucións de libros e axudaba cos novos préstamos, un grupiño estaba reunido nunha zona da biblioteca que ten un gran sillón e un atril... 

Que estarían a tramar? Cando se quixo dar conta escoitou "Con todos ustedes...Antón, África..." e achegouse alí con cara de querer saber que pasaba... "Vamos a hacer una actuación" aseguraron... así que decidimos que poderíamos ver todos de que ía esa actuación.

O caso é que escolleran un conto: "Nicomedes o pelado"

E tiñan unha super narradora (Carolina) que ía lendo cada páxina do libro que escolleran, tamén había un grupo de actores e actrices que, con algo de atrezzo que atoparon pola biblio, ían aparecendo desde detrás do sillón e representando cada unha das páxinas.

Aínda que a representación tivo momentos moi desordenados tedes que ter en conta que foi en moi poucos minutos nos que o grupo, pola súa conta, organizouse, decidiu, e saliu a escea.

Aquí podedes ver un pequeno vídeo do momento.

Todos, organizadores/as e público, desfrutamos da sorpresa que prepararon, e quedounos claro, temos moi boas dotes para empregar nas unidades que virán cheas de teatro!

O Clube dos Devoralibros!

E o que nos gusta pertencer a un clube no que todos compartimos un pasatempo...!

Así chegou a nosa carta do Clube dos Devoralibros, a este clube poden pertencer aqueles/as aos que lles gusta ler ou que lle lean contos, historias, poemas, cancións...

Devoralibros17-18 de Patricia Sánchez Lamas

O funcionamento do clube é moi sinxelo, cando un conto nos guste moito cubriremos unha ficha do clube dos Devoralibros, ou parte dela (podemos ter toda a axuda necesaria dos Devoralibros maiores (a familia) tanto para ler como para escribir) e achegarémos a ficha á clase para contar en voz alta de que vai o conto (sin contar o final!) esto farase coa axuda da profe, algunha pregunta... é moi sinxelo! poderemos deixar o libro un tempo na clase para que os compañeiros/as poidan lelo nalgunha hora de lectura.

Non precisamos achegar un número concreto de historias, cada un/ha irá facéndoo aos poucos, ás veces un libros son longos, outros cortos, outros non nos gustan... da igual, de feito ata pode que e cole algún escrito por nos! O clube non é para agobiarse, é para desfrutar das historias e de como as contamos na clase e para mellorar xuntos/as!

Entre todos facemos o noso arquivo do Clube dos Devoralibros un clube que seguro que agocha moitas sorpresas! Palabra!

Todo clube precisa un carnet para os seus membros e aquí estamos co noso! Faltábanos Ada na clase, que terá o seu en canto volva!

Agardamos que vos guste o noso super- clube que montamos entre todos os famentos come-historias! Ñam!

Cando August chegou á clase. (Valores)

Hoxe querémosvos presentar a August.

August é o protagonista dun libro titulado "Wonder, la lección de August" (e dunha colección de libros e contos que surxiu a partires deste libro) é un neno duns 10 anos afectado polo síndrome de Treacher Collins, o que fai que teña malformacións craneoencefálicas e que a súa cara non sexa "normal", o libro cóntanos, en mini capítulos e desde o punto de vista de August, as súas vivencias, superacións, experiencias e frustracións ao comezar a ir a un cole  convencional.

É un libro que seguro que gusta un montón aos maiores e co que se está traballando nun montón de coles de todo o mundo, xerando todo un movemento de sensibilización. Nos, en primeiro, estamos traballando coa historia de xeito adaptado na sesión de valores cívicos e sociais.

O outro día coñecimos a August, contounos un pouco da súa vida ata agora, como camiñaba sempre coa cabeza gacha, as súas sensacións e as emocións que sentía ao saber que ía comezar a ir ao cole...

A primeira parte que escoitamos a August remata así:

"Por certo, chámome August. Non vou describir a miña cara. Non sei como a estaredes a imaxinar, pero seguro que é moito peor" 

Así que eso foi o que fixemos, sabendo os seus sentimentos e inquedazas e atendendo ás palabras de August imaxinamos como sería a súa cara segundo o que el contara e este foi o resultado:

Pouco a pouco coñecemos cousas de August.

Xa sabemos o medo que sentiu por visitar o seu novo cole, e o nervioso que se puxo cando o director lle dixo que xa invitara a tres nenos/as para que lle ensinaran o centro. Ademáis... polo que sabemos, pode que un deles non fora moi amable co pequeno Auggie...

Algúns xa nos decatamos do grande que lle debía parecer a August a idea de ir ao seu novo cole... e debuxámolo ao seu lado.

A verdade é que estamos bastante emocionados/as por coñecer máis cousas de August e como lle vai na escola, como se portan os compañeiros/as, os/as profes...

Seguro que aprendemos moitas cousas ao seu lado así que seguiremos informando!

O medo

Boa tarde!

Despois dunha semana un pouco a trompicones entre o festivo e os virus aquí traemos novas da rebuldaina!

Co galo da celebración do Samaín  tivemos uns días nos que traballamos moi intensamente a emoción do medo.

O medo é unha sensación habitualmente desagradable que xurde cando cremos que estamos en perigo (real o imaxinado). O medo tamén nos mantén alerta e a salvo xa que correríamos moitos riscos se nunca tivéramos medo pero cando crece moito, moito, entón convírtese en terror.

Na clase falamos de moitas cousas sobre o medo, estivemos pensando cousas que nos deran medo a cada un de nos e ían desde animais como arañas, lembranzas de personaxes de televisión ou á famosa escuridade ata sensacións moi concretas como "a perderme de papá e mamá" ou "a quedarme só" ao que algún rápidamente respondeu "se te pasa iso búscame a min!" e é que a ningún nos gusta pasar medo...

Ademáis pensamos cousas que facer cando temos medo e saíron moitas ideas tanto do que soemos facer como do que poderiamos facer: berrar, escondernos, fuxir, respirar, cantar, atacar, pensar en cousas divertidas, etc.

Fixemos moitas outras labores arredor da sensación de medo, pensar de que cor a imaxinamos, inventar a nosa poción, escribir o noso nome de forma terrorífica, e incluso imaxinar de qué pode ter medo a persoa representada na obra "O grito" de Munch.

Ao final, despois de tanta conversa, idea e traballo quedáronnos uns libros do medo ben chulos que agardamos que vos gustaran!